Σήμερα τα παιδιά κλήθηκαν να δημιουργήσουν θεατρικά με το επίθετο πολύς - πολλή - πολύ και το επίρρημα πολύ και τα πήγαν υπέροχα, όπως φαίνεται άλλωστε κι από το κείμενο που ακολουθεί.
(Δέσποινα, Γιώργος, Ευθύμης, Σπύρος, Άννα - Μαρία)
Σπύρος: Πεινάω πολύ. (επίρρημα)
Άννα - Μαρία: Σταμάτα να μιλάς τόσο πολύ. (επίρρημα)
Ευθύμης: Εγώ ήπια πολλή (επίθετο) πορτοκαλάδα και με πονά η κοιλιά μου.
Γιώργος: Μαμά, θέλουμε πολύ (επίρρημα) να βγούμε έξω και να πάμε να παίξουμε μπάλα.
Σπύρος, Γιώργος, Ευθύμης: Θέλουμε πολλά (επίθετο) σουβλάκια.
Άννα - Μαρία: Μας έχετε ζαλίσει πολύ (επίρρημα) σήμερα.
Δέσποινα: Θα παραγγείλουμε πολλές (επίθετο) πίτσες.
Γιώργος: Εγώ θέλω πολλές (επίθετο) κρέπες.
Άννα - Μαρία: Πολλή (επίθετο) γλώσσα δεν έχεις βγάλει εσύ μικρέ;
(Δέσποινα, Γιώργος, Ευθύμης, Σπύρος, Άννα - Μαρία)
Σπύρος: Πεινάω πολύ. (επίρρημα)
Άννα - Μαρία: Σταμάτα να μιλάς τόσο πολύ. (επίρρημα)
Ευθύμης: Εγώ ήπια πολλή (επίθετο) πορτοκαλάδα και με πονά η κοιλιά μου.
Γιώργος: Μαμά, θέλουμε πολύ (επίρρημα) να βγούμε έξω και να πάμε να παίξουμε μπάλα.
Σπύρος, Γιώργος, Ευθύμης: Θέλουμε πολλά (επίθετο) σουβλάκια.
Άννα - Μαρία: Μας έχετε ζαλίσει πολύ (επίρρημα) σήμερα.
Δέσποινα: Θα παραγγείλουμε πολλές (επίθετο) πίτσες.
Γιώργος: Εγώ θέλω πολλές (επίθετο) κρέπες.
Άννα - Μαρία: Πολλή (επίθετο) γλώσσα δεν έχεις βγάλει εσύ μικρέ;