Η Δέσποινα μπορεί να λείπει σήμερα, το ποίημά της όμως όχι. Μας το έφερε χθες η μητέρα της και σας το παρουσιάζω με μεγάλη χαρά. Δέσποινα περαστικά σου!
Ένας κόσμος χωρίς παιδιά
είναι ένας κόσμος δίχως ξεγνοιασιά.
Μίζερος, άσχημος, κακός,
χωρίς αγάπη,λίγο φως.
Θέλω όλα τα απιδιά
να είναι ευτυχισμένα
ακόμα κι αν είναι μωρά
να μην είναι ποτέ ξεχασμένα.
Σαν τα λουλούδια που ανθίζουν
έτσι τα παιδιά την αγάπη τους χαρίζουν
ο κόσμος γίνεται αγκαλιά
κι η γη θυμίζει ζωγραφιά.
Ρούχα, παπούτσια και φαΐ
να έχουν όλα τα παιδιά στη γη.
Μόνο χαμόγελα, φωνές,
παιχνίδια, κέφια και χαρές.
Με ξύλο και φωνές
ποτέ μην τα πληγώνεις
αγάπη και στοργή
όση μπορείς να δίνεις.
Τα παιδιά είναι η χαρά,
του κόσμου όλου η ομορφιά
σαν τα αστέρια από ψηλά
που ομορφαίνουν τη νυχτιά.
