Τα παιδιά κλήθηκαν σήμερα να ετοιμάσουν ένα κείμενο επιστημονικής φαντασίας με θέμα ένα ταξίδι στο μακρινό παρελθόν του πλανήτη Άρη. Και οι τέσσερις ομάδες εργάστηκαν εξαιρετικά και παρουσίασαν υπέροχες δουλειές. Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα του Δάμου, του Ευθύμη, του Αντζελίνο, της Θεοδώρας και της Έλενας. Καλή σας ανάγνωση.
Ο Δάμος, ο Αντζελίνο και ο Ευθύμης ήταν έτοιμοι για το ταξίδι τους στο παρελθόν του Άρη. Μπήκαν στο διαστημόπλοιο και ο Δάμος μέτρησε αντίστροφα. Ο Ευθύμης πάτησε το κουμπί και ξεκίνησαν. Στην αρχή της πτήσης ακούγονταν δυνατές εκρήξεις. Λίγο αργότερα φάνηκαν αστεροειδείς που χτυπούσαν το διαστημόπλοιο. Τα παιδιά ήταν κατατρομαγμένα.
- Το διαστημόπλοιο έπαθε βλάβη, είπε ο Δάμος.
- Τι θα κάνουμε τώρα, ρώτησε τρομαγμένος ο Ευθύμης.
- Θα πάω να το φτιάξω. Φέρτε μου τη μάσκα οξυγόνου, αποκρίθηκε γενναία ο Αντζελίνο, που βγήκε έξω και κατάφερε να επισκευάσει τη ζημιά.
Επιτέλους σε λίγο έφτασαν στον Άρη. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι προσαρειώθηκαν ανάποδα. Ήρθαν κάποιοι Αρειανοί να δουν τι είχε συμβεί.
- Τι πλάσματα είναι αυτά; Μπλιμπλιμπλι μπλοπ, αναρωτήθηκε η Θεοδώρα.
- Δεν ξέρω. Μοιάζουν εξωαρειανοί, μπλιμπλιμπλι μπλοπ, αποκρίθηκε η Έλενα.
- Πάμε να δούμε, μπλιμπλιμπλι μπλοπ, είπε η Θεοδώρα και έτσι οι Αρειανές πήγαν κοντά στους ανθρώπους.
- Γεια σας, μπλιμπλιμπλι μπλοπ είπαν οι Αρειανές.
- Καλημέρα σας. Καταλαβαίνετε τι λέω, ρώτησε δυνατά ο Ευθύμης.
- Εμείς οι Αρειανοί ξέρουμε όλες τις γλώσσες μπλιμπλιμπλι μπλοπ, απάντησε η Έλενα.
- Ποιος σας τις έμαθε, ρώτησε ο Αντζελίνο.
- Αφού είναι εξωγήινοι, ειρωνεύτηκε ο Δάμος.
Οι Αρειανοί κάλεσαν τους τρεις χρονοταξιδιώτες για μια ξενάγηση και μετά από μια μεγάλη βόλτα κατέξηξαν στο σπίτι των Αρειανών. Εκεί ενώ κάθονταν στον καναπέ άρχισαν να σκέφτονται ότι αφού οι Αρειανοί έμοιαζαν τόσο με τους ανθρώπους ίσως η Γη να είχε κι αυτή το ίδιο μέλλον με τον Άρη, που είχε γίνει μια απέραντη, κόκκινη έρημος.
- Νομίζω ότι ήρθε η ώρα να φύγουμε είπε αγχωμένος ο Αντζελίνο.
Ο Δάμος και ο Ευθύμης συμφώνησαν και οι τρεις τους επέστρεψαν στον πλανήτη και την εποχή τους. Ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν... Έπρεπε να απευθυνθούν στον πρόεδρο των Η.Π.Α. Ίσως υπήρχε ακόμα ελπίδα.
