Η ακόλουθη έκθεση ανήκει σε ένα από τα πιο αισιόδοξα και χαμογελαστά άτομα που έχω γνωρίσει στη ζωή μου. Δέσποινα συγχαρητήρια!
Ο Τζίνο μόλις είδε τα πελώρια κτίρια να είναι κυριολεκτικά στον αέρα και τα αυτοκίνητα να πετούν σαν αεροπλάνα, ενθουσιάστηκε. Δεν πίστευε στα μάτια του. Λες και ζούσε στο διάστημα. Ήταν φοβερό μα και τρομαχτικό, γιατί ωραία τα κτίρια και τα ιπτάμενα αυτοκίνητα αλλά πού είχε πάει το πράσινο, τα λουλούδια, τα δέντρα, τα πουλιά, το οξυγόνο; Ο Τζίνο όσο έβλεπε τους ανθρώπους να περιφέρονται χωρίς να χαμογελούν, άρχισε να απορεί. Ένιωθε ότι κάτι λείπει και οι άνθρωποι είχαν γίνει τόσο δυστυχισμένοι.
Στη συνέχεια ο μάγος πήρε τον Τζίνο και του έδειξε πώς άρχισε να καταστρέφεται το περιβάλλον και πώς χάθηκαν τα ζώα. Τον οδήγησε σε ένα μέρος που κάποτε ήταν γεμάτο δέντρα και τώρα υπήρχαν μόνο εργοστάσια και μεγάλοι δρόμοι. Έτσι ξεκίνησε η δυστυχία τους και η καταστροφή του πλανήτη.
Προβληματισμένος ο Τζίνο ζήτησε από τον μάγο να γυρίσει πίσω στην εποχή του. Δεν άντεχε να ζει σε ΄μια εποχή χωρίς οξυγόνο, ζώα, χαρά και παιχνίδι. "Θέλω να επιστρέψω στην εποχή μου. Εκεί είναι όμορφα και υπάρχει πολλή αγάπη", είπε και ο μάγος με το μαγικό του ραβδί τον έστειλε ξανά στο 2004. Ήταν πολύ ευτυχισμένος που γύρισε πίσω στο σπίτι του. Τώρα όμως είχε πολλή δουλειά να κάνει...
