Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2017

Λίγος διαπλανητικός τουρισμός...

Τα παιδιά σήμερα έγραψαν μια ιστορία επιστημονικής φαντασίας για ένα ταξίδι σε κάποιον μακρινό πλανήτη. Στη συνέχεια παρουσίασαν τις ιστορίες τους με τη μορφή παντομίμας και τέλος ψήφισαν την καλύτερη.

Νικήτρια αναδείχθηκε η ομάδα του Άγγελου, του Γιώργου, της Στέλλας και του Δάμου. 

Κατεβήκαμε από το διαστημόπλοιο. Ήταν τόσο παράξενα. Βρισκόμασταν στον πλανήτη 2000. Με ένα βήμα μπορούσες να φτάσεις τρία μέτρα μακριά. Ξαφνικά είδαμε μπροστά μας ένα τεράστιο σαρκοφάγο φυτό. Παρολίγο να μας κάνει μια χαψιά, ώσπου ήρθαν κάτι παράξενα πλάσματα με μεγάλο κεφάλι, μικρό στόμα, μικρή μύτη, τρία μεγάλα αυτιά και τέσσερα στρογγυλά μάτια. Οι εξωγήινοι, αφού μας έσωσαν, μας έδειξαν τη φάρμα τους με τις κοκκινοπράσινες αγελάδες και τις μοβ κότες τους. Επικοινωνούσαμε με τη νοηματική γλώσσα. Μας αφηγήθηκαν ιστορίες για τη μεγαλύτερη απειλή τους, την αετόσαυρα. Υπήρχαν πολλοί μύθοι γύρω από αυτό το τέρας. Αποφασίσαμε να τους απαλλάξουμε από αυτόν τον κίνδυνο. Έτσι κι έγινε. Το επόμενο διαστημοπρωί αρχίσαμε τις έρευνες για τη φωλιά της αετόσαυρας. Όταν φτάσαμε η φωλιά της ήταν άδεια. Ξάφνου ακούστηκε μια κραυγή. Εμφανίστηκε κάτι σαν πουλί με δύο μεγάλα κίτρινα φτερά κι ένα μυτερό ράμφος. Συνειδητοποιήσαμε ότι ήταν η αετόσαυρα. Ερχόταν κατά πάνω μας. Ευτυχώς είχαμε μαζί μας ένα σουβλάκι από την πατρίδα και της το πετάξαμε. Με το που το έφαγε έγινε αμέσως κατοικίδιό μας και οι εξωγήινοι άρχισαν να μας λατρεύουν σαν θεούς...